تاریخچه کاراته، سی‌شو آراگاکی
آراگاکی در روستای کومه ‌مورا متولد شد. او به عنوان مترجم زبان اُکیناوایی در نزد چینی‌های مقیم اُکیناوا مشغول به کار بود. وی به خاطر پرش‌هايش که مثل پريدن گربه نرم و انعطاف‌پذير بود به مایا "به معنی گربه" معروف شده بود.
آراگاکی بغیر از نام مستعار "آراگاکی گربه، که حتی امروزه نیز معروف‌ترین و رایج‌ترین نام او در اُکیناوا است" به نام "آراگاکی کامادِه‌اونچو" نیز معروف بود. ( کاما دِه به معنای "دستان داسی شکل" و "اونچو" نیز نام کاتای مورد علاقه او بود. "اونسو، اونشو").آراگاکی مدتی نیز در دربار پادشاهی اُکیناوا "چیکودُن پِی‌چين" بود، (چیکودُن پی‌چین معادل کلمه سامورایی است در زبان ژاپنی). با توجه به تسلط وی به زبان چینی از او بعنوان مترجم رسمی دربار استفاده می‌شد و سفرهایی نیز بدین خاطر به چین داشت. وی در سپتامبر 1870 به پکن اعزام و دراين سفرها بود که تعليمات وی به هيگااُنـّای جوان قطع شد.واضح و روشن است که آراگاکی تا آخر عمر به دنبال آموزش تودِه بود و به يقين او يکی از اولین مربيان تودِه در قرن نوزدهم است، (تودِه بمعنای "دست چينی" و نام قديم کاراته است). برخی از ديگر شاگردان او عبارت بودند از: استاد کانریو هيگااُنـّا (در بالا ذکر شده و خود او نيز مربی چوجون مياگی "بنيانگذار روش گوجوريو" بود)، استاد گيچن فوناکوشی (بنيانگذار روش شوتوکان)، استاد کنوا مابونی (بنيانگذار روش شيتوريو) و استاد کان‌بوم اواِچی (بنيانگذار اواِچی ريو). اين کاراته کاهای نامور و مشهور هرچند آراگاکی را مربی اوليه خود نمی‌دانند، اما در پی او بدنبال تعلیماتش بودند.
واضح و روشن است که آراگاکی تا آخر عمر به دنبال آموزش تودِه بود و به يقين او يکی از اولین مربيان تودِه در قرن نوزدهم است، (تودِه بمعنای "دست چينی" و نام قديم کاراته است). برخی از ديگر شاگردان او عبارت بودند از: استاد کانریو هيگااُنـّا (در بالا ذکر شده و خود او نيز مربی چوجون مياگی "بنيانگذار روش گوجوريو" بود)، استاد گيچن فوناکوشی (بنيانگذار روش شوتوکان)، استاد کنوا مابونی (بنيانگذار روش شيتوريو) و استاد کان‌بوم اواِچی (بنيانگذار اواِچی ريو). اين کاراته کاهای نامور و مشهور هرچند آراگاکی را مربی اوليه خود نمی‌دانند، اما در پی او بدنبال تعلیماتش بودند.
آراگاکی نه تنها متخصص نامور تودِه بود، بلکه استاد مسلم اسلحه و آلات جنگی نيز بود. او چند کاتای "بو" و "سای" نظير "آراگاکی نوکـُن" و "آراگاکی نو سای" و "سِسوکو نوکـُن" که حدوداً دارای 200 تکنيک می‌باشند و در مقابل شمشير از آن استفاده می‌شوند را از خود به جای گذاشته است و تصور می‌شود که کاتاهای سلاحی آراگاکی طولانی ولی زيبا است.
آراگاکی اقوام زيادی دارد که هنوز در اُکيناوا زندگی و تمرين کاراته می‌کنند.اما نسل‌های او ترجیحاً با گوجوريو در ارتباط‌اند، شيوه‌ای که از نظر بنيادی شبيه تودِه آراگاکی می‌باشد. با وجود شهرت و آوازه او به عنوان استاد مسلم تودِه و با وجود نسلهای زياد او، ( نه فقط بعنوان فرزند، بلکه به عنوان شاگرد و پیرو روش او) آراگاکی هيچ شيوه‌ای خاصی از خود به جای نگذاشته است. تمام آنچه از ميراث اين استاد معروف به جای مانده تکنيک‌ها و کاتا‌هايی است که در تعدادی از شيوه‌های مدرن کاراته و "کوبوجوتسو"، پراکنده شده.
اسناد و مدارکی در مورد تودِه، از قرن نوزدهم حفظ شده که فقط يک گزارش کتبی (يک جدول برنامه) از برنامه‌ريزی اجراهای تودِه و انواع اسلحه برای سفير کبير چين در اُکيناوا در شهر شوری در بیست و چهارم مارس 1867 نوشته شده که نشان می‌دهد، آراگاکی برنامه‌هايی منظم برای تمرین کاتا، تکنیک و اسلحه تدوین و اجرا می‌نموده. قد و قامت و توانمندی آراگاکی به عنوان يک استاد تودِه قابل تحسين بود و با اینکه آن عصر، عصر نوابغ و قـَدَرهای تودِه بود و کسانی مانند ايتوسو، آزاتو و معروفترين استاد مسلم همه دوران "بوشی ماتسومورا" همگی فعال و شناخته شده بودند، اما به هر دليلی، همیشه اين "سی‌شو آراگاکی" بود که تودِه را برای يک مهمان مهم و خارجی نمایش می‌داد.